EFENDİM DEMEZ
Keçi nere çýksa oðlak da çýkar
Kayanýn baþýndan düþerim demez
Gökten yaðmur yaðar denize akar
Hiç bir canlý yaðmur yaðmasýn demez
Her mezarý kazar kazmayla kürek
Süt verir et verir ne yapsýn inek
Yanýmdan geçiyor fare gülerek
Her þeyimi çalar ben çaldým demez
Ormanda ne yapsýn aç kalan tilki
En sevdiði yemek tavuktur belki
Tüm hayvanlar ona kralým derki
Aslan karýncaya efendim demez
Balina yaþamaz ýrmakta gölde
Bir kutup ayýsý ne yapsýn çölde
Misler gibi koku en güzel gülde
Çiðdemler çiçekler ben kokmam demez
Hangi dala konsa serçe aþk yapar
Bunu gören inek mal gibi bakar
Bir aslan çakala kurþun mu sýkar
Bir aslan bir file efendim demez
Kul yýlmaz efendim derim insana
Bilgisiz toplumlar gelmez yan yana
Gelin hey insanlar kýymayýn cana
Efendi olmayan efendim demez
KUL HÜSEYÝN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.