Bir Kıpırtı Var Umuda Doğru...

Belki müjde bekler gibiyim bugünlerde.
Ama günlüðüm sana bile söylemeyeceðim artýk.
Kem gözler deðer, sanki büyü bozulur.
Sakýnýrým yarimi demiþ ya þair:
Görünür,görünmez gözlerden.
Çünkü söylemez ya deprem patlama anýný.
Rüzgar saklar ya kendini kuytu köþelerden bile.
Volkan sabreder ya yüzyýllarý içine atarak.
Ýnciyi saklar ya biricik yuvasýnda.
Haykýrýlan hangi þeyin hakkýný verdi dudaðýn sahipleri.
Kötü güç yenebildi mi içindeki öfke ve gururu.
Varlýk mola verdi mi yoku ezmede.
Ýhanet durabildi mi oynayan kanda.
Savaþ çizmesi daha kimleri ezecek bu alemde.
Öksüz yetim söyler mi halini, sanki gören yok gibi.
Kim namuslu belli mi olur cedelleþmeden.
Mazlum haykýrabildi mi zalimin zulmünü.
Seven sevilmez dostum, sevilen sevmez.
Dünyanýn hekimi yok kardeþ, neþter vuracak.
Ýnsanýn aðzý var konuþur ama gönüller suskun.
Bekler gönül, gönlün sahibinden medet...
                                                Ahmet Ay


Sosyal Medyada Paylaşın: