Üzerimi Kim Örter Geceleri.

Bugün bayram
bir þiir yazmak istedim
ruhumu ezip geçti acýlar.
Annem,babam,kardeþlerim
hepsi gitmiþti birer birer...
Ne çok kayýp verdirdi yýllar.
çaresiz baka kaldýðým ne çok acý vardý bu yürekte..
Gözlerimdeki hüznü
Çekip alacak bir el aradým
Bir anne þefkati okþasýn istedim saçlarýmý.
Üþüdüm..
Öyle bir üþüme ki;Artýk hiç bir þey ýsýtmayacak beni biliyorum...



Ülkemi düþündüm sonra
insanlarý...
Sessizce soluyorlardý hazaný.
Aðzýný musluða dayamýþ
çocuk gibi içiyorlardý karanlýðý.
Aðrýlý þiirler vardý avazlarýnda
Yüreði yangýn yeri anneler
gövdeleri tütsü tutmaz babalar.
Ve topraða gömülü nice umutlar...
Yanardaðlar süzülüyordu gözlerinden sessizlikte
menzilleri belirsiz ayaklarý kýrýk...
Tüketmiþlerdi son kozlarýný
Kuþkuyla bakýyordu aðaçlar da gelecek kuþaða artýk.



Anladým ki;Uzun bir susma idi baþkasýndaki ölüm.
Uzaklar bile kurtaramayacaktý bayramlarý
Avuçlarda terleyen sözcükler avuntularýný kusarken kaðýda.
kendinden boþalan yenilgi kadrosunda...


Sosyal Medyada Paylaşın: