Zi
YAPAYALNIZIM
Sen de gittin iþte bir selam ettin
Demedin gününü nasýl tükettin
Radyoda bir þarký Münir Nurettin
Nihavend dökülür yapayalnýzým
Denecek denmese özde birikir
Ýnsanla birlikte eskiyor fikir
Bir iki laf etse rahatlar fakir
Dostlarým sýkýlýr yapayalnýzým
Býrakmaz sarýlmýþ sýmsýký dünler
Ýçimde geçmiþin kemaný inler
Geceyi benimle bir bekçi dinler
El ayak çekilir yapayalnýzým
Gece kimi sarar gün kime ýþýr
Fark etmeden ay yýl mevsim deðiþir
Temmuzun gününde bedenim üþür
Yataða sokulur yapayalnýzým
Aðzýmýn tadý yok ne ekmek ne su
Anladým insanýn akýbeti bu
Ýnmeye nazlanýr tavanda uyku
Gözlerim takýlýr yapayalnýzým
Avcýlar peþine düþmüþ bir kere
Yaralý ceylaný saklamaz dere
Anýlar içimde demir testere
Eðilir bükülür yapayalnýzým
Hayat bir tiyatro kapanýr perde
Rolüm bu kadarmýþ oynanmýþ serde
Çekil git diyorum düþtüðüm yerde
Karþýma dikilir yapayalnýzým
Ziya ACAR
24.09.2015 KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.