-ZÜLÜFLERİNE KURBANIM KINALI KUZUM-
Her bayram bir ünler pir ünlerim
Nerede o eski bayramlar derim
Galat-ý meþhur bir hal alýr
Gönül bir hasrete râm olur da
Yüreðimizden süzülür bal olur
Dilimizde billurlaþýr da o güfte
Beste olur gönüllerde
Düþünüyorum da
Eski bayramlar hatýrýma gelir usulca
Bir köy bayramý
Gönlümün olanca derinliðinde
Yâd ederim sessizce
Kurban bayramý derim
Bir baþkadýr kalbimde her dem
Þekerlenmemiþ anýlarla yüklü belleðim
Koç be koç! Sensiz nideyim
Kurdelana gurban olam senin emi!
Bir köy evi hayalimde
Bayram namazýný takiben
Meydan alýr koççum benim
Meeee! Beeee! Nidalarý arasýnda
Nasýl da kavrardý yaþlý nine
Ýki koçu boynuzlarýndan
Ve öylesine sýcacýk bir ev ki
Ev deðil de bir yuva
Çýtýr! Çýtýr soba yanar da
Tutuþur usulca odunlar
Baðdaþ kurarsýnýz yer sofrasýna
Pamuk gibi ekmekler damaklarýmýza yayýlýr
Ortada mis gibi kavurma
Iýmmhh!
Ve soba ateþinde demlenir çaylar
Aaahhh!
Önce bir temaþa edersiniz
Sizi bilmem ama ardýndan
Çekerim mis kokuyu içime
Duyumsarým usulca benliðimde
Anlamýna varmadý mý aðýrdan
Heyhat! Kurban bayramý nece?
Bir ulu bayram yine
Güz, türküsünü terennüm eder inceden
Þehrin heyulasý içinde terane okunur nafile
Dellenir mi acep bu gönül?
Ümit hangi tepenin ardýnda bilinmez de
Ben size söyleyeyim gardaþ
Bu fakirin zihni bir köy bayramýnda biline.
L.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.