Bugün arifeymiş
Bana gül diyorlar, nasýl gülerim?
Bugün arifeymiþ
Bana gül diyorlar, nasýl gülerim?
Korkuyla yaþadým bu güne kadar.
Umudun özünü, Haktan dilerim,
Gönül kulemize kurulmuþ radar.
Her yanýmý sarmýþ mihnet virüsü,
Bir an boþ býrakmaz çile sürü’sü,
Canlar dirisiyim, insan çürüsü,
Canýný belki de bedelsiz adar.
Kim bilir ki, kimler herkes kim ola?,
Kimliðini bilen, verir mi mola?
Gözümüz kaymadý saða ve sola,
Kimsesiz kimlikle kim kimi sarar?
Bu gün arifeymiþ, ne ki arife,
Gönül iman etmez dünkü tarife,
Nezaket letafet ille zarife,
Kurulan yanýmýz Furkan’ý arar.
Âli kapýsýnda, Muhammedlinde,
Yola yol olmuþuz yolcuyuz zinde,
Asahab ý keyfin kaldým ininde,
Âleme kâr olsa da, Külliyen zarar.
Ne zarar etsek de, illaki Kârým,
Mutlak sermayemdir ah ile zarým,
Yok desem hiç kimse anlamaz varým,
Yokluk aynasýnda çok yoðu tadar.
Âlemi berzahta yalnýz kalalý,
Kalbimi muhabbet sardý saralý,
Býrakýnda kalbim kalsýn yaralý,
Bilmeyen bilmeden Kalbimi yarar.
23.09.2015…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.