Yarım kaldı her şey

þiir ol istedim
unutmadan yaþamak için seni
içim sýzlar, kalemim titrer
nasýl hapsederim seni kelimelere

zor geliyor yüreðime
baþkasýna ait kadýný anlatmak
sarýlýp uyumuþsundur belki
gözlerimde ki yaþlar mürekkebimken

baþka bir þehirdeydik hatýrlar mýsýn
cadde ortasýnda tatlý tatlý tartýþýrdýk
her kes dönüp bakýnca
ansýzýn sarýlýrdýk birbirimize

cýnemaya gittik sonra
ne çok aðladýk o gün
sonra filme kapýldýk
hastalýk hastasý olduk ikimiz birden

kahve içmeye gitmiþtik
fal baktýrmak nedense gelmedi aklýmýza
belki çýkardý ayrýlýk yolu
doyasýya bakardým o gözlere

gözyaþlarým izin vermiyor ki
anlatayým, yazayým seni
kaðýt ýslandý yüreðim bir tuhaf
gökyüzü yine karanlýk, duvarlar çok sessiz

ölüyor muyum ben
cehennem sýcaðý mý bu beni yakan
yüreðim kor oldu
yandý gönlüm, öldü bedenim neredesin

bitmeseydi o yolculuk
yada hep yanýmda olsaydýn
neden döndün ki
beyazlar giydiðin þehre

anlatamýyorum seni anlatamýyorum
ne kendime nede baþkasýna
duyardým ya hani sesini uzaktan
ne çok aðlardým mutluluktan

Avanos’a gidiyorduk
saçlarýn yine dalgalanýyordu esen rüzgarda
bulutlar çok sevmiþti bizi
ne güzel yaðardý üzerimize yaðmurlar

yine mine etek giymiþtin afif rüzgarlý hava
bakan gözleri kýskanýrdým
anlar, hemen sarýlý verirdin bana
ne öfkem kalýrdý nede kýskançlýðým

senin altýndayken seni özlüyorum demiþtin ya
bedenlerimiz bir, ruhumuz birdi
sen gidince bedenim daðýldý
ruhumu hiç sorma, parçalandý

sesini dinlemek huzur verirdi
söylediðin þarký ayrýlýk koksa da huzurdu
ne güzel söylerdin þarkýmýzý
nasip deðilmiþ derdin

yarým kalýyor hep bir yaný eksik
sevgimiz gibi eksik
þiirimiz de eksik, daðýnýk
bitiremedik sevgimizle bir þiiri

ne þiirimiz ne de þarkýmýz
tam deðil hayatýmýz
bin eksik bir parça sevdik
ruhsuz beden de yaþamayý seçtik

baþka bir bedende ýslanmayý seçtin
yalnýzlýðýmda seni yaþamayý seçtim
sigaram, yastýðým, okuduðum kitap
gün oldu gözlerimde tuttuðum yaþ oldun

ben beden sen ruhum oldun
gece uykum gündüz güneþim oldun
sevincim, derdim, kederim
bir zaman geldi sen elin oldun

uzaktan çok uzaktan sevdim seni
resimlerine baktým
güneþin doðmayý unuttuðu saatlerde
bir burukluk var gözlerinde

mutlu deðilsen eðer
ölüm gelsin alsýn ikimizi
haber ver bekletmeyelim
son giden ölüyü....

Yaþayamadým seni, ne çok ömrüm varmýþ......

Sosyal Medyada Paylaşın: