Lahey ýslanýyor çisil çisil yaðmurun sesinde adýmlýyorum yalnýzlýðýmý düþlerim kararýyor geldi yine bir bayram daha sensizlikte daralýyor nefesim bitercesine...
hasretin bam telime basýyor deliriyor gönlüm çýðlýk çýðlýða sokaklardayým el deðmemiþ güller sen kokuyor diyar-ý gubette...
içimde bir boþluk dehlizler içinde karanlýk düþlerdeyim vefasýz sürgünler yemiþim sonbahar suskunluðu sarmýþ ruhumun derinliðini anlamsýzlaþýyor çocuksu sevinçlerim...
öpülmesin ellerim bayramýn adýna kurban denmiþken ben zaten kurban olmuþum sevdanýn vefasýzlýðýna istemem sevdandan yana bir þey býrak kalsýn hüzünlerin sarýlsýn yalnýzlýðýma býraktýðýn hatýrlarýnla öleyim!
Zafer Direniþ ...
23 Eylül 2015 Çarþamba 13.30 Lahey
fotoðraf: Ayþegül ÞÝMÞEK (Lahey sahili)
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.