BEKLİYORUM GELMEYECEK TRENLERİ
Gizlice derinden bir ah çekerek,
Yastýðýn yüzüne yaþlar dökerek,
Her sabah, her akþam yola çýkarak
Bekliyorum gelmeyecek trenleri.
Yazýn bile poyraz eser gönlümde,
Çelik bile olsa erir hüznümde,
En umarsýz en umutsuz günümde
Bekliyorum gelmeyecek trenleri.
Ruhum hep garptadýr bedenim þarkta,
Öyle melül, mahzun yürürken Çark’ta,
Her gün eylenirken Yenikent Park’ta
Bekliyorum gelmeyecek trenleri.
Ara vermeksizin geceli- günlü
Ýdamlýk bir mahkum gibi hüzünlü,
Bekliyorum gelmeyecek trenleri.
Güneþi görmeyen bu dar sokakta,
Bazen bir limanda, bazen durakta
Bekliyorum gelmeyecek trenleri.
Aralýk 2012 Adapazarý
Muhammet AVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.