GECELER

Güneþ , hiç doðmasýn gökyüzünden
Yýldýzlar , baþka yerlere kaysýn ,
Bitmesin geceler , kavuþamasýn sabaha ,
Karanlýklar çöksün , varsýn yanmasýn
Caddelerde ki ýþýklarda .
Sessizlik rüzgarlarý essin geceleri .
Kedi köpekler gezsin sadece
Sokaklarda yalnýz baþýna ,
Günahlar dökülsün gözlerden yerlere .
Gölge gibi örtülsün ,karanlýklar üstüne .
Geceler , geceler , geceler
Kulaðýma eðilir hep , bir þeyler heceler .
Gündüz gördüðüm , rengarenk þekiller ...
Kaybolur hafýzamdan , bir anda silinirler .
Gözlerimde gündüzlerin bunca vebali ,
Yakalayamadým , gidiyordu ömür treni ...
Suç bende mi yoksa , gündüzlerde mi ?
Olsaydý elimde , çarmýha gererdim
Þu baþ belasý nefsimi .
Zamanlar zamane olmuþ , fikirler hür .
Fýtratýn gözü kör , kalplerde ise mühür .
Boðuþurken , dalgalarda gölgemizin mecali ...
Yorulmuþ bedenlerden , bir þeyler götürür .
Doðsa da bir umut ýþýðý ,çýnarlar olsa gölge
Tertemiz insanlarla dolsa ,
Gözlerden kalksa perde .
Minareleri çalýnmýþ , camiler de bekleyiþ .
Gündüzler geceye ,insanlarda zamana gebe...

(2001)




























Sosyal Medyada Paylaşın: