Bunca Yıl

Bunca yýl ah bunca yýl
Lahza mühür vurdu kifayetsiz halime oldun aþiyan
Kuduran Fýrat gibi soluksuzum
Öyle kýrgýn öyle bezgin
Bir ömür diyet ödüyordum bir aþkla


Bunca yýl ah bunca yýl
Her gece yüzüme çarpan rüzgârlar da þakýyarak
Çiy gibi yaðardýn yanaklarýmdan
Titriyordu yýldýzlar titriyordu yalnýzlýðýmla
Sensiz daha da yalnýzken ben


Bunca yýl ah bunca yýl
Bir gökyüzü olurdun mavisi iri
Kaplardýn tüm evreni
Bir buse kondururdum geceden
gölgeme düþen karanlýkta ki sana
onca yýldýz var ki biri yanmadý bana

bunca yýl ah bunca yýl
koynuma aldýðým ihanetle her gece
ölüyordum hece hece
kan akýyordu içimde ki nehirlerde
sen gezdiðin zaman sen gittiðin zaman


bunca yýl ah bunca yýl
daðýnýktý sayfalara dökülen adýn
dað olurdu acým dað olurdu öfkem
ah ben küçülürdüm
düþerdim sayfalardan


bunca yýl bunca yýl
yarýn gelecek ölümden korkmadan yaþadým
kaç kere ölür ki bir insan
sen gitmiþtin ben yitmiþtim
ben gitmiþtim sen ölmüþtün
sen ölmüþtün ben ölmüþtüm
kapanmýþtý bir aþk
geziniyordu caddeler de
iki cansýz ceset…..

ayfer aydýn tekin
Sosyal Medyada Paylaşın: