AYRILIK BÝTSÝN ARTIK Sonsuz bir hüzün kapladý içimi, Gene bu gece. Sanki öksüz bir çocuk gibiyim. Masum,yalnýz ve tek baþýma. Seni nasýl özledim bilemezsin. Baþýmý göðsüne yaslamayý, Beni sýký sýký sarmaný, Saçlarýmý okþamaný, Nasýl isterdim bilemezsin. Çaresiz ve hüzünlüyüm. Bir türlü nedenini anlamýyorum. Belki yalnýzlýktý, Belki sensizlik. Belki de sana,sevgine duyduðum bir özlemdi. Nasýl sensiz ve buruk kaldý yüreðim. Ah!... bir bilebilsen. Ayrýlýk ne hale getirdi beni. Ne olurdu,bir görebilsen,anlayabilsen. Ne olur dön artýk. Bitsin bu geçmek bilmeyen ayrýlýk. Kavuþalým artýk. Özlem,hasret,öksüzlük bitsin. Sýký sýký sarýl bana, Beni hiç ama hiç býrakma. Ne olur yanýmdan ayrýlma. Sensiz olmuyor. Hayatýn anlamý kalmýyor. Ah!... be sevdiðim, Sensiz bu hayat yaþanmýyor. @YNUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYNUR UZUNLAS ÇAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.