bana çocukluğumu verin
Bana Çocuklugumu verin
bana çocukluðumu verin,
olmasýn cebim de param.
varsýn ayakkabýlarým yýrtýk olsun,
önlüðüm yýrtýk, yakam kirli olsun,
burnum akarsa aksýn,
bana çocukluðumu verin.
defterim yýrtýk olsada,
anamýn terlikleri acýtsa da canýmý.
bayragým dalgalanýr ya,
vatanýmda babalar þehit olmuyor ya.
çalsak ta komþularýn üzümlerini,
komþu kýzýn görsek te bacaklarýný.
anam ve komþularý erimiþ þekerleri,
yüzlerine yapýþtýrsalar da.
bayragým dalgalanýyor ya,
aglamýyor ya çocuklar babalarýnýn tabutu baþýnda
babam nerede diye.
bana çocukluðumu verin
bana beni verin.
kalsam da toz toprak içinde,
suyu, kuyulardan içsem de.
karda mahsur kalsak ta evde,
anamýn piþirdði ekmekle mutluyum ben
bana çocukluðumu verin,
bana kan kokmayan vatanýmý verin.
yaðmurlarýn nefreti var þimdi
bakýn,
yaðmam, yýkamam artýk topraðý diyor,
bana çocukluðumu geri verin,
bana vatanýmý geri verin tertemiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.