Ben Annen..
Kýr saçlarýna yýllarý sýðdýrýp da bir türlü gününü yaþayamayan
ve her güne, özlemin çözülmeyen düðümlerine üflemeyle baþlayan.
Öyle ki, aldýðý her nefeste ölüme yaklaþtýðýný bile bile
sevinçlerinizi sonsuza dek yaþama isteðiyle büyüyemeyen.
Yaðmur yaðsa,fýrtýna kopsa sokakta kalmýþsýnýz gibi üþüyen...
Gördüðü her güzellikte siz yanýndaymýþsýnýz gibi sizle konuþan …
Zamaný yok sizi düþündüðü saatlerin; gece olur, sabah olur, her an olur bu…
Bayram seyran farketmez; hiç beklemediði zamanda da kavuþmanýn özlemiyle yoldadýr gözleri...
Bazen kuzusuz kalmýþ çoban gibi dað baþlarýna düþer yolu, aðlar.
Söylediði notasýz türkülerini kimse duymaz,kimse görmez ki, göstermek de istemez ..
Anadýr; dik durmalýdýr. Yýkýlmamalýdýr.
Anasýz babasýz geçen zamanlarýn burun sýzlattýðý anlarda bilir ki o da,
o anlarda burun sýzlatacaktýr.
O yüzdendir kendime iyi bakmalarým;
siz bana ,ben size lazýmým.
20 Eylül 2015
Gülden IÞIK.Zonguldak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.