ne zaman yağmur yağsa bu şehre
ne zaman yaðmur yaðsa bu þehre,
ellerini ararým.
þakaklarýmda süzülen yaðmur damlalarýnda.
bir mülteci gibi kendime sýðýnýrdým,
kurumuþ yaprak dallarý gibi.
yeniden filizlenmek koynunda,
yeniden doðmak gibi.
ne zaman yaðmur yaðsa bu þehre,
gözlerini ararým.
özgürlüðe koþan yetim bir çocuðun gözlerinde.
ayný sokaklarý adýmlamadýk belki,
belki ayný yaðmurlarda ýslanmadýk,
ama ayný türküleri dinledik,
ayný þiirleri,
ve ayný rüyalarda karþýlaþtýk.
ne zaman yaðmur yaðsa bu þehre,
saçlarýný ararým.
gecekondu sokaklarýna inen telaþlý bir serçe gibi .
hep sen geçerdin bu sokaklardan,
üþümüþ ellerimi tutardý ellerin,
gözlerin mavzer gibi keskin,
ve özgürlüðe aþýk,
ve ben sana tutunurdum,
özgürlüðe tutunan bir militan gibi.
ne zaman yaðmur yaðsa bu þehre,
göðsümde baþýný arardým.
yeni doðmuþ bir bebeðin,
annesinin göðsünü arar gibi.
ibrahim dalkýlýç
19/09/2015
22:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.