korkularım
Korkmak sevgilim;
Sevdiklerinin, senin, güzel olan her þeyin
Yokluðundan korkmak en kötü duygu…
Hasretin kaygýsý yorar nabýzlarýmý.
Þimdi beraberiz ya önemli olan bu,
En güzel ezgileri dinlerken sarýlýyoruz ya,
Ölmeyi unutturuyorsun ya gözlerinle bana,
Ulan hayatta sen varsýn nasýl kötü bir hayat olabilir
Dedirtiyorsun ya, önemler deðerini yitiriyor.
Ýliklerime kadar özlüyorum seni,
Sana benzeyen her þeye dalýyorum ya
Mesela; güneþe, denize, topraða…
Özlem korkuya nasýl da dönüþüyor diye soruyorum kendime.
Ýrkilmek yataðýmda rüzgârýn küfürüyle,
Yalnýzlýðýn saplanýrken ansýzýn hatýrýma,
Bilinmez dakikalarda musluk olurken gözüm,
Düþüncelerinin korkusu iþte kötü olan…
Ama sen dikkate alma bunlarý,
Hiç kötü bir þekilde korkmamýþ þýmarýk kalayým,
Beynim nefes nefese kalmasýn yokluðunun kâbusunda…
Cenk Inan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.