Üþüyen adamakýllý sýcak döþek arayan soðuk vücutlar küreleyen öteleyen höreleyen tüm canlýlara baðýran çaðýran haykýran çocuklara dünya’nýn insanýn suratýna tokat atan lakin duyaramayan tek lisan Vatansýz yoksul kimsesiz kimi zaman denizde boðulan aç kalan sürülen horlanan
Oturup þöyle erkekçe konuþalým; savaþla kýtlýkla soykýrýmla hatta denizle mülteci düþleri tabir edelim ecelle ölümü hak eden oturup beklesin hak edemeyen hemen ölsün ayaklarý taþýmasýn vücudunu dip yapýp kalsýn yem olsun köpekbalýklarýna .Ben bildim ondan geldik ona döndürüleceðiz Amenna . . .
Yeþil gözleri çimen mavi gözleri deniz sapsarý saçlarý baþak savruldukça yaþasýn karadýr bahtlarý lakin .Çýrpýnmasýn boþlukta ayaklarý arada kalmýþ kavmin yazýk olacak
Ýnsanlýðýnýzla beraberim yollarý tutun dönenleri yürütün korkuyu korkutun uykuyu uyutun geceyi karartýn ölümü bilen tutar içinde diriltir .Ki Eshab ý Kehf’lidir þiirin kalemi belkide ölümden çok uykuya bu yüzden isteklidir : Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.