Köpük, köpük çaðlamakta, yamaç da ki çermik dere, Ýçin de ki can suyunu, bað, bahçeye dere, dere. Damla, damla emzirmekte toprak yavru, ana dere. Gözüm düþer, içmek ister, bir yudum da bana dere.
Yüz yýllardýr, hep akmakta bizim zülal çermik dere, Dökme tepe diyarýný, sulamakta zerre, zerre. Þýrýltýsý ninni gibi, huzur verir, coþkun dere. Sesin gelir gece gündüz, neþesin sen bizim eve.
Ömer KILIÇBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
ömer60 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.