SON GÜFTESİ
[ Sorma ne haldeyim ,
Sensiz olmadý ne yazým ne baharým .
Ayrýlýk üzerimde giymiþ gâmdan bir gömlek..
Felek sensiz geçen her günü benden aldý .
Çerâða çaldý beni.
Ne gecem belli ne gündüzüm
Sözleri yarým kalmýþ bir þarkýnýn son güftesi gibiyim.
Kayboldum nicedir âraftaki o ince çizgide.
Ne olur ara bul beni ,sakla gözlerinde
Sen olmayýnca yanar içimde bir ateþ-i sûzan.
Tâht kurdun zerrelerimde ,gitmedin hiç ..
Seninle bir baþkaydý ,
Her dem kulaklarýma fýsýldamazdý gürbeti bu ýssýz þehir.
Sokak þarkýcýlarý sensiz böyle hüzünlü çalmazdý .
Bilmezdim þarkýlarýn bu kadar içten okunduðunu,
Biliyormusun yâr ben hiç þiir yazmazdým ..
Aylar mevsimleri kovaladý
Zihnimin kývrýmlarýnda çoðaldýn her gün yeni bir þiir oldun ..
Gölge veren aðaçlar gibi sensiz kurudu dalým yapraðým.
Uzun uzun takýlýr gözlerim hatýralarýn izlerine.
.
O ’can þimdi nasýldýr .
Geceleri yýldýzlarý ’yarar gözlerim .
Düðümlenir ruhum çok uzaklara .
Ah ’yâr bir bilsen gurbette sensiz nasýl üþür ellerim.
Birlikte ýslanýrdýk bu þehrin caddelerinde
Tanýr bizi soðuk hava Tranwaylarý.
Tanýr bizi þýrýl þýrýl akan wupper nehri
Yasak olsada biz gizli ekmek atardýk su kenarýndaki yeþil baþlý ördeklere
Gel artýk yüreðinle ’tut ellerimden .
Coþkun akan dereler gibi çaðýldasýn yüreðim.
Ah ’yar senin yanýnda bir tutam kül olsaydým.
Bir bilsen yokluðun nasýl da öldürüyor her anýmý.
Gurbette gün yaðmurlarla sessizce batar
Zaman seyirsiz kayýp gidiyor hep sensiz ,
Burda sokaklar soðuk ve ýslak .
Karayel rüzgarlarý dallarýmý kýrmadan bu sonbahar
Yüreðinde sar beni .
En garibi nedir ? Bilirmisin yâr,
Öldüm diyerek hep yaþýyorum.
Gelirsen bu koca kent gurbetim olmaz, seyrân olur her aným.
Ýstiflemez ruhum yanlýzlýðý acýlarla
Sokaklarda insanlar suretsiz dolaþýyor ,
Kimseyi görmüyor sensiz gözlerim.
Gönlüm sevdayla sanahep kýblegâh
Bu aþk senden bana yadigâr.
Sayki sensiz Eylülde yapraklarý dökülmüþ bir aðaç gölgesiyim.
Say/ki nezdinde mûtedil bir aþkýn yarým kalmýþ þarkýnýn kayýp güftesi gibiyim.
Hüzün tel tel olmuþ þimdi kâr ,saçlarýmda ..
Yoksun ya her mevsim çile dolduruyorum
Dilimde pelesenk bizim þarkýmýz
Dudaklarým her dem adýnla terennümde.
Yâr diye aþkla yüreðimde betimledim
Kement olmuþ yollarýna senden kalan aþk aðým.
Dediler gözden ýrak olununca gönülden de ýrak olunurmuþ ,
Ne der/sin yâr.?
Canýndan can saydýðýn yâr uzak olunca el olurmuþ.
Bu aþk içimde yaþadýkça
Döndükçe dünya ,
Dolanýr durur hüzün döngüsüyle en derinimde.
Sen beni hepten boþ verip unuttun mu söyle?
Yoksa ben bu aþka çoktan maðlup muyum yâr.
Ellerimden kayýp giden sensiz yýllarým ,
Solyanýmda kýrýk bir kalp, gözlerimde ise hiç gitmeyen "resmin var..
nurcihan erdogan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.