inceldiði yerden kopar ipler koptuðu yerde baþlar ilkler, üzerine giyin acýlarý korkma yanabildiðin kadar yan bir avuç küle dön yeniden doð oldu mu can ? gecenin hüznü zehirlerse yüreðini, sabahýn umudun da saklý panzehiri kapa gözlerini düþünmeden iç olur mu can ? hem ne demiþler “yaprak olup gitmek isteyene esen rüzgar bahane” gitmek isteyen bir gün mutlaka bir þekilde gider tutma, yol ver gitsin tamam mý can? korkma varsýn öldürsün umut etmek Ölmeden de cennete girilmez ki be can!...
Þiir Heryerde 16/09/2015 asiye gölgen Sosyal Medyada Paylaşın:
ASİYE GÖLGEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.