BENİM BABAM
Solgun bir maviyle
Gülümsüyor pýrýl pýrýl gözleri.
Yüzündeki her çizgide
Yaþadýklarý gizlenmiþ gibi.
Nasýrlaþmýþ elleriyle
Sýmsýký tutunuyor hayata.
Daha yapýlacak iþleri var belli ki. Yaþ erse de kemale,
“Can kocamýyor” diyor dili.
Özlem dolu sözlerle anlatýr
Zaman zaman bana geçmiþi.
Benim babam, yetmiþini çoktan geçti;
Bana ne çok nasihatler etti.
Rüzgarýn ne yönden estiði
Önemli deðil, inan ki!
Sen; gideceðin yönü bil, yeterli.
Ýnsan dediðin, zorluklarla
Mücadele etmeyi bilmeli.
Sevgi dediðin þeyin yavrum;
Hakikati, saygýnýn içinde gizli.
Bunlar, birbirinden ayrýlmaz ikili.
Kaybedersen þayet birini;
Bulamazsýn asla diðerini.
Bu deðerlerin, bana göre,
Önünde eðilmeli.
Düþünüyorum da þöyle bir,
Benim babam alim gibi.
E.yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.