ÇEMBERİMDE DERT OYA
Al efkârý ver huzuru esen yel,
Sol yanýmý kalbur etti cahiller…
Yeter artýk yollarýmý kesen sel,
Çamur doldu gümüþ kumlu sahiller…
Gardiyaný hazan ömrün kem gözler,
Kar borandýr güzel güne ham özler,
Diller körük yürek yakar al közler,
Kötülüðe en ön safta dâhiller…
Kýsýr uslar giymiþ bilgiç kaputu,
Gül beðenmez ayakkabý çaputu,
Musallada ilim irfan tabutu,
Karanlýða kulaç atar gafiller…
Yoz tarlanýn içi çürük mahsulü,
Fetva verir sanki tanrý resulü,
Caným sýkar bilmez edep usulü,
Fitne fesat birbirine kefiller…
Cantekin der; yel getir misk amberi,
Boðdu beni cehaletin çemberi,
Düðünüm yok ben istemem Kamber’i,
Filozofluk taslamasýn sefiller…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.