KÖR OLASI GÖZÜM

Kör olasý gözüm nasýl bakarsýn
Sakýndýðým yüze rast geldim bu gün
Kapýya dayanmýþ nasýl kovarsýn
Sabrýmý zorlayan insaný gördüm

Dünya geniþ görünür belli ki dar
O gün geldi iþte karþýmdan bakar
Gelme derdim ama kollayaný var
Bir kavim içinde insaný gördüm

Baþka yer yok mu ki bahçeme kondu
Hazana çevirdi yüreðim yandý
Elveda sözünü hoþça kal sandý
Közümü yelleyen insaný gördüm

Kardeþi kardeþten ayrý bilen
Ýnsanlýktan bihaber yüze gülen
Kapýdan kovulsa bacadan giren
Ýnadýna kavi insaný gördüm

Üstüme geliyor halimi görmez
Bu da benim caným ciðerim demez
Ayný kökün varý dalýyýz bilmez
Neslini unutan insaný gördüm

Sofraya kurulmuþ baþta oturan
Misafir sayýlýr kovulmaz ordan
Ben olsam yüzüm kalkmazdý yerden
Ekmeðimi bölen insaný gördüm

Gelene kapým açýk git diyemem
Gidene yalvarýp boyun eðemem
Yolcu gider geri döner mi bilmem
Sukut ile giden insaný gördüm

Unutmuþ sözünde ki son bölümü
Zindana çevirmiþti o günümü
Demiþtim ne yüzümü gör ne ölümü
Ölene saygýsýz insaný gördüm

Mehmet TURGUT



Sosyal Medyada Paylaşın: