Hocam...2
Þu gurbetin keskin esen yelleri
Yüreðim ikiye böldü be hocam
Zalimce yakamý tutan elleri
Garip olduðumu bildi be hocam
Demire benziyor altýn dan tacý
Uzaktýr memleket kardeþle bacý
Ekmeði yenmiyor zehir den acý
Gözlerimden feri sildi be hocam
Kendini parçala yýrtarak çaðýr
Feryadý duymazlar olmuþlar saðýr
Taþýnmaz yükleri vururlar aðýr
Býktýrdý gýnalar geldi be hocam
Hasretin rüzgarý esiyor yandan
El oðlu saklanmýþ bakýyor camdan
Gurbet ilde gönlüm ölüyor gam dan
Burda geçen ömür yeldi be hocam
Umutlar la geldim gurbet illere
Benzerdim bahçe de açan güllere
Dökülüp saçýldým yaban ellere
Kýymetli örfler im aldý be hocam
Attým çýðlýðý mý duyar mý biri
Ne zeman dönerim bilmem ki geri
Kalýr mý bu caným ölmeden diri
Çektiðim çiler seldi be hocam
Belki çare olur bitmez derdine
Halini arzedin iðde kurduna
Þahin hasret deyin ana yurduna
Özlemi sinemi deldi be hocam
Almanya
Ali-Þahin (Elbistanlý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alişahin Aziz oğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.