DİLENMEDİM○

DÝLENMEDÝM

Kurumaya yüz tutmuþ
Ýçimde bir kaç damla
yaðmur suyu kalmýþ
bir aðaç gibiydim
Bir gün yaný baþýmda bir ses duydum
Þýrýl þýrýl akan ümit sevgi aþk suyu
Bir kaç yýl yanyana olduk durduk
Konuþtuk arkadaþ dost olduk
gizlice sevdim
Günden güne gözünün önünde
kuruyordum
Yanýmda o bakýþlarýyla çaðlýyordu da
Yine de bir içim su dilenmedim

Bir sabah kalktýðýnda gitmiþti
Biri suyu baþtan kesip alýp götürmüþtü
Güneþ daha yakmaya
Soðuk daha üþütmeye baþladý
Farketmedim onu öyle derin sevmiþim ki
Her konan kuþ kýrýyordu artýk bir dalýmý
Bazen yýldýzlara bakýp görüyordum onu
Zifiri  geceyi yarýp hayali
Güneþ gibi çýkýyordu karþýma
Böyle yürekten sevmiþim onu
Tanrý bile acýrdý halime
Yine de hayalinden bile
merhamet dilenmedim

Yýllar geçtikten sonra
Turnalarla mektuplaþmaya
Rüzgarla konuþmaya baþladýk
Bana nasýlsýn diye soruyor
Aynýsý gibi kuruyorum bilmedi
Hala onu sevdiðimi seziyordu
Sen nasýlsýn dedim sordum
Ben koca bir deniz oldum diyordu
sanki
Sevindim

Onca zaman yanýndaydým niye
Gizledin beni sevdiðini diyordu
Bilmiyor muydun dedim
Biliyordum aslýnda dedi

Ben senden sevgiyi dilenmem
Sen istersen okyanus ol
Sevme arama bir daha
Kurumadým yeter yaðmurdan
bana kalan o bir damla
Hala aþýðým ilk gün ki gibi ama
Senden o kutsal aþký asla dilenmedim

H.Gürbüz.04.04.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: