SAKALLI ADAM
Kahvesi telveli çayý demliydi
Ýçtikçe içerdi sakallý adam
Gözleri çökmekte gamla evliydi
Boþanmak bilmezdi sakallý adam
Gözleri kararýr titrek elleri
Hüzün baþtacýydý hasret zaferi
Kazanýrken kaybetti sakallý adam...
Gögsünde agýrlýk kainat yükü
Sorsalar bilinmez ne idi suçu
Pamuktan halatýn yetermi gücü
Çekilmez bu dedi sakallý adam
Benzi sararmýþtý yüzüyse düþmüþ
Dost yükünü çekmek epey zor iþmiþ
Dosttan dedi dosttan sakallý adam....
Bir zaman yürüdük daglar yol verdi
Dostlar elin çekti namert el verdi
Zaman dost postunu önüme serdi
Kýsmet böyle dedi sakallý adam
Darlamýþ nefesi baþý matemli
Bu hale düþüren dostmudur elmi
Allah bilir dedi sakallý adam....
Bozuk düzen çark tutmuyormur bilirim
Gücüm bitse koþar yine gelirim
Herkes akýl arar ben bir deliyim
Yitirdi aklýný sakallý adam
Büyük dagýn dumanýda pek olur
Dost iyigün için yoksa el olur
Ýyi gün görmedi sakallý adam...
Yaþadým izlendi þu fani ömrüm
Gözüm açýk idi gizlendi gönlüm
Sakalým bahtýma en kalýn örtüm
Kapattýk gitti dedi sakallý adam
Hýzlý yürür eceline varýyor
Geçmeyen zamaný düþman sayýyor
Yaþadý usandý sakallý adam....
Boynundaki yafta kendi derdinden
Ugurladý caný öz bedeninden
Dostsa düþmansada illa merdinden
Bulmaz bizi dedi sakallý adam
Yitip gider gibi kendinden içre
Biten bir mum gibi dibinden içre
Hep kendini yaktý sakallý adam ...
Ý.bugra uyanýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim buğra uyanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.