Sitem okları

Kendimden kendime sitem oklarý,
Her yay geriþimde kendimi vurdum.
Bundaki nükteyi bilmez çoklarý,
Bütün tuzaklarý ben bana kurdum.

Silahým akýldý, fikir’imiz gürdü,
Bedenim saðlamdý, iradem hürdü,
Bu bir iç savaþtý, elli yýl sürdü,
Sonunda mihnetle, yenildi ordum,

Gönül semasýna uçurdum aklý,
Zikrimde fikrimde orada saklý,
Matematik deðil bu hesap farklý,
Sanmayýn kendimi boþuna yordum.

Her kolay iþleri arkama attým,
Sebebi neydi ki? Zorlara çattým?
Kaç kusur iþledim, kaç hata yaptým?
Bir deðil, yüz deðil, binlerce sordum.

Þimdi bilmiyorum, divane miyim?
Hak ve hakikatten bigâne miyim?
Beþeri enkaz mý, virane miyim?
Harabeye dönmüþ þu gönül yurdum.

Vefakâr olmadým gerçek sevgiye,
Elim dilim baðlý bilmem ki niye?
Hak etmeden Hak’tan umup hediye,
Kerem kapýsýnda bekleyip durdum.

Halimi Rabbime etmem þikâyet,
Onun izniyledir kutlu hidayet,
Soyum Ýbrahim’den gelme nihayet,
Nemrut’un zulmünde nar deðil, nurdum.

Put haneden çýktým, döndüm özüme,
Olan oldu, buzlar düþtü közüme,
Aldýrmayýn dostlar benim sözüme
Yaralý kalbimi aþk ile burdum.

13.09.2015…Mustafa Yaralý




Sosyal Medyada Paylaşın: