Beni soran olursa selam söyle diyorsun
Adýný ansam bile sorana rastlamadým!
Yüreðim göz göz olmuþ yaram derin diyorsun
Buz olup donsan bile sarana rastlamadým!
Muhabbet sofrasýnda dostlarla oturmuþtum
Gönlüm aþka gelmiþti bir baþka haz bulmuþtum
Dilim kopsaydý keþke bir an seni sormuþtum
Saðýmda ve solumda durana rastlamadým!
Kin kusmuþlar adýna naçar kalmýþ her sözün
Aydýnlýk günlerine gece çökmüþ gündüzün
Boþa feryat edersin kalmamýþ ki hiç yüzün
Bir gün bile koluna girene rastlamadým!
Ýnsanlarýn gözünde her bakýþýn kor olmuþ
Gönüllerdeki yerin dikenli bir yol olmuþ
Kime sorsam ben seni dilde adýn kül olmuþ
Bahçelerde gül olsan derene rastlamadým!
Ýþte böyle arkadaþ vakit geldi geçiyor
Gönüller kýrýldý mý doðrularý seçiyor
Benimde yüreðimde artýk her þey geç diyor
Farzet ki bende seni yerene rastlamadým..!
M. Levent ÖZGEÇ
‘GÖNÜL PINARI kitabýndan’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.