Üzülme can, Her gidenin gittiði bir yer vardýr. Giderken, Yüreðinde sakladýðý bir þey vardýr. Üzülme can, Vuslatta da ayrýlýkta da hayýr vardýr. Gidenin de kalbinde, Söyleyemediði bir sýr vardýr. *** Bilmezsin belki bu gidiþte, Baþkaca bir yanan vardýr. Dilin sussa da, Ola ki yüreðinin sesini duyan vardýr. Senin gibi üzülen, Ayrýlýða güç bela dayanan vardýr. Üzülme can, Bitti dersin ama Belki bir baþlayan vardýr. *** Ölüm bir son mu ki, Ayrýlýnca sonun geldi sanýrsýn. Topraðýn altýnda bile, Yaþanan bir hayat vardýr. Ayrýlýk diyerek, Yeri göðü inletirsin ama. Her ayrýlýðýn ardýnda, Bir de kavuþmak vardýr. *** Üzülme can, Karýncanýn bile, Ayak sesini duyan vardýr. Sen ümidini kesme, Her duaya âmin diyen vardýr. Sabah olunca güneþi getiren, Gece olunca güneþi söndüren vardýr. Bitti deme can ne olur bitti deme, Hala bir yerlerde, Nefes alan o yar vardýr...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.