ŞİİRCİ GELDİ
Þiir yazýyorum
Yazýp satýyorum.
Yitirilmiþ dostluklar, duygular adýna.
“Þiirci geldi, yok mu alan?”
Gezdiðim sokaklarda çýt yok.
Belli ki her evde var
Benim sattýklarýmdan.
Þiirler satýyorum,
Yitirilmiþ dostluklar, duygular adýna.
Yok mu alan?
Ýndirim ya da...
Gerekirse taksitte yapabilirim.
Akþama doðru sesim kýsýlmýþ,
Bacaklarým yürümekten yorgun,
Bense hala umutlu,
Evin yolunu tutuyorum.
“Elbet bir gün” diyorum,
Elbet bir gün,
Biri çýkýp alacak þiirlerimden.
Birileri vardýr elbet
Benim gibi düþünen.
Yeni þiirler yazýyorum her hafta,
Yazýyorum sayfalarca.
Pazar günlerini iple çekiyorum,
Her ne kadar alan olmasa da.
Yine bir Pazar günü,
Güneþ gösteriyor, gülen yüzünü.
Selam verip güne,
Baþlýyorum baðýrmaya.
Þiir yazýyorum,
Yazýp, satýyorum.
Yitirilmiþ dostluklar, duygular adýna.
Birinin bana seslendiðini duyuyorum.
Baþýmý çevirip,
Sesin geldiði yöne bakýyorum.
Adeta koþar adýmlarla ilerliyorum.
“Söyle bakalým ne satýyorsun?”
Diyor adam.
Þiir yazýyorum.
Yazýp, satýyorum.
Þiirlerimde yitirilmiþ dostluklarý,
Duygularý anlatýyorum.
Adam gülümsüyor býyýk altýndan.
“Satýlýr mý sanýyorsun bunlardan?
Yitirilenlerin peþinde deðil,
Kazanma hýrsýyla yanýyor insan.
Sen hangi zamanda yaþýyorsun be adam?”
Umutlarým sanki tükendi o an.
Gözlerim adeta parçalý bulutlu,
Düþtü, düþecek yaðmur taneleri.
Konuþmak istiyorum,
Boðazýmda kör düðüm.
Burada durmayýp, hemen gitmeliyim
Sýmsýký kucaklýyorum defterimi,
Sanki biri kapýp gidecek gibi.
Bütün yazdýklarým, benimle kalacak belli.
Varsýn olsun,
Hatýrlarým okudukça yitirilmiþlikleri.
Ama; hala kafamda var soru iþareti.
Çýkar mý acaba bir gün,
Benim gibi düþünen birileri.
Fark edecekler elbet,
Ne kadar büyük, deðerleri yitirdiklerini.
E. YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.