istese de havalanamazdý ya
serçeydi kanatlarý
þaþkýn bakýþlar arasýndan
tutabilseydi babasýný elleri
kapaklanmazdý yüzüstü yere
ö f k e m anlatamayacak kadar ç o k
dur-durak anlamaz ki yaþý
umut yolculuðunda tökezler sesi
býraksalar rengarenk balonlarý tutacaktý
hayalleri
yol kesiþlerin yolu
kaçýþ sonu kýyýya vuruyor cesetler
acýmasýz sularda yok merhamet
mýntýka alaný tellerle çevrili
aklý ermiyor
sýnýr ihlali diyorlar bir adým ötesine
yüreðimi sorma, çelme t/akýlý
göçmen kuþun gagasýnda mevsim
terk edilmiþ memleket kadar çaresizim
acý’nýn dili bir olsa da
ýrk’ý yok yeryüzünde...
þüheda kanýyla sulanan topraklar lâl
vakit akþam yine
sýçradýkça beynime kan
kýrkikindi þiirler boþalýyor iliklerime
açýk veriyor hasýraltý korkular
su yüzüne fýrlýyor hakikat
kapasam gözlerimi görmesem
sokaklarým da isyan
evlerde yangýn
içimde viþne çürüðü feryatlar
u m u d u m heybemde azýk
nadasa býrakýlan zeytin tarlasý döþüm
bir toz bulutundan gebe gözlerim
y/aþý’m
bir taþýmlýk kadar a z...
[sevgi batbay özçelik]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.