Geleceði çarýmýha, gerenlerden deðilim, Çivileri eline, çakan ise kendisi. Söylenenini camlarla, örtenlerden deðilim, Kuðularýn boynunda, kalan ise kendisi.
Kanatlarý sularla, ýslatan ben deðilim, Kurþun yarasý gözler, ile bakan kendisi. Duvarlarý araya, koyanlardan deðilim, Akrep gibi kendini, yok eden de kendisi.
Beceriye pencere, kapatan da deðilim, Ölü kuþlar misali, duvarlarda kendisi. Anlaþýlmaz bir dünya, diyen de ben deðilim, Serinden cümleleri, söyleyen de kendisi.
Yaþamýn çizgisini, söylemeyen deðilim, Sabunun köpüðünde, kalan ise kendisi. Uzaktan uzaklara, ýþýldayan deðilim, Saçlarýnda yýldýzý, koparan da kendisi.
Þahin HANELÇÝ 26.03.2007 Ortaköy- Ýstanbul.
Fotoðraf, Cemile Haþimoðlu’na Aittir. Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.