NE KALDI!!

Yakýyor gözyaþlarýndan boðulmuþ gözlerimi acýmasýz güneþ
Kuþlar kanat çýrpýyor þafaðý sökülmüþ günde
Sular durgun yaprak kýpýrdamýyor rüzgar esmiyor
Ýnsanlar aðaçlar kuþlar karýnca gibi görünüyor
masmavi gökyüzünün altýnda



Ilýman öylesine bir eylül sabahý
Ne soðuk ne sýcak tatlý bir serinlik var
Besbelli gün sýcak olacak gri buharlarla kaplý daðlarýn üstü
Ama bir bezginlik var yaþamaktan yana
kýrlar ve aðaçlarda yeþilin rengi atmýþ
Belkide çocuklar þimdi deniz kenarlarýnda atýyordur
yýlýn son kulaçlarýný



Alnýmda ellerimde çizgilerin sayýsý artý
Þu sisli daðlarýn kývrýmlarý yamaçlarý gibi
Bulutlar hüzünlü yaðmurlar iþledi gözkapaklarýmý
Sonbahar yapraklarý dökmeye hazýrlanýrken
her gün
Geride býraktýk ýradýk uzaklaþtýk
gümüþ tepsiyle sunulan gençlikten
Þimdi söyleyin bana geriye ne kaldý..

Acý, gözyaþlarý ve kederden baþka kuþkusuz ölümlü mutluluklar..

Nurten Ak Aygen
13.09.2015



Sosyal Medyada Paylaşın: