Varlýðýn karaborsa olduðu günden beri
Hayat denen çýnarý, sulamadan yoruldum
Her gece bin bir gamýn, biter kuluçka devri
Senden diye alayý, belemeden yoruldum
Gözlerim yollarýna dalmaktan tuttu nasýr,
Pes etmedim yýllarca, dayandým çeyrek asýr
Gökkuþaðý gözlerin, yetmiþ yýldýzlýk kasýr
Misafirin olmayý, dilemeden yoruldum
Kelepir tebessümler, cemalime pas geçti
Nihavent tüm þarkýlar, dudaðýma es geçti
El alem uykudayken, gözlerimden ses geçti
Yýldýzlarý her gece, çilemeden yoruldum
Ecel-gam kýskacýnda, gözlerim hep sozaldý
Elemler borsasýnda, tavan bana özeldi
Pervaneden ders alýp, ölmek daha güzeldi
Kederini kadere, ulamadan yoruldum
Yardan gelen baþ tacý, hoþ gelmiþ sefa gelmiþ
Körden gelen her acý, boþ gelmiþ, cefa gelmiþ
Sýrdan gelen otacý, eþ gelmiþ, safa gelmiþ
Mertekleri Elif’ten, elemeden yoruldum
Hayalin Delibal’a, süresiz servet kaldý
Erkekler aðlamazmýþ! Mermerim gölet oldu
Kim varsa beni gören, selimden ibret aldý
Kýssamdan bir tek hisse alamadan yoruldum
Celil ÇINKIR - DELÝBAL