Güven bitti artýk çok yedim çalým
Sahte dostlar benim sormasýn halým
Soldurdu baðýmý yok yere zalým,
Riyakâr dost’lara küskünüm artýk.
Candan dost bildiðim belâ getirdi.
Aþýrdý boyumu cana yetirdi
Yaydý yalan sözü beni bitirdi
Zehirli dillere küskünüm artýk
Altýn olsa dönüp bakmam yüzüne
Daha deðer vermem hiçbir sözüne
Görünmesin bundan böyle gözüme
Özden kýranlara küskünüm artýk
Çoban yýldýzýydým ýþýk saçardým
Gerçek can’dan dosta kucak açardým
Riyakâr’dan fersah fersah kaçardým
Yalancý dost’lara küskünüm artýk
Okunur acý’nýn izi yüzümde
Anlam taþýmýyor birþey gözümde
Öfke doldum taþtým her’bir sözümde
Yüzeysel dost’lara küskünüm artýk.
Müzeyyen Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.