BOŞA GİTTİ ÖMÜR
Döndüm baktým gelip geçen yýllara,
Yeller almýþ boþa gitmiþ bir ömür…
Aklar düþmüþ göðsümdeki kýllara,
Yeller almýþ boþa gitmiþ bir ömür…
Ayaz çaldý uçtu yazla baharým,
Alaz sardý göðe çýktý buharým,
Bir gün olsun eksilmedi efkârým,
Yeller almýþ boþa gitmiþ bir ömür…
Fýrtýnalar aldý attý uzaða,
Umutlarým hep çekildi kýzaða,
Can direndi bin bir kahpe tuzaða,
Yeller almýþ boþa gitmiþ bir ömür…
Düþle talih her gün girdi savaþa,
Hýz týrpanda balyoz indi yavaþa,
Gönül döndü kömür olmuþ lavaþa,
Yeller almýþ boþa gitmiþ bir ömür…
Cantekin der; gitti ömrün treni,
Ayný vahþet boðdu yiðit dedeni,
Toprak paklar bu çilekeþ bedeni,
Yeller almýþ boþa gitmiþ bir ömür…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.