Yine sana yazýyorum Þehrin en karanlýk Bilinmezliklerin bitiþinde Yine senin ismin çýnlýyor Caddede sokakta her köþe baþýnda Yine yýkýlýyor hayaller Bitmemiþ bir inþaatýn çöküþü gibi Temeli çürük olan birþeye Hiç saðlam denir mi denmez Ýþte sende böyle gittin sevgili Hem yakarak, hem yýkarak Ne diyelim kalbime söz geçmiyor Canýn saðolsun ne diyelim...
Sevdasýna dilsiz kaldýðým yar Biliyormusun sensizken Saatler durdu zaman bile geçmiyor Nasýl anlatsam ki sana olan sevgimi Artýk kelimeler kifayetsiz Sözler anlamýný yitirdi...
Zaman bile ayrýlýktan yanayken, Sen neyin dönüþünü yapmaya çalýþýyorsun...
Neyin çabasý bu yok yok Bende ki yerin artýk viran oldu Bende ki sevdan da bitti Þimdi hoþçakal sevgili Bensiz belki yaþarsýn Ama bir ben daha bulamazsýn. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübra Han Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.