SEN YUSUFTA KUYU MUSUN?

Yokum sahte bir gülüþün içinde, 

Damlalarý biriktiriyor yüreðim, 

Yer ve göðün arasý dar bize,

Yusufça sevmiþtik, 

Yusufça ölemedik. 

Kimliðimizdi yüreðimiz, 

Yürekten sevemedik...

 

Þimdi yokum, sevdanýn dar yamaçlarýnda, 

Yorgunum, 

Biriktirdiðim sevdamdý yorgunluðum. 

Halbuki, 

Bir Züleyha gülümsemesi görmüþtüm gözlerinde, 

Bir nakkaþýn mahareti vardý sözlerinde, 

Çok mu zor du Yusufça sevebilmek, 

Bir Züleyha özleminde. 

 

Ben Yusuf,

Yakup oðlu, 

Züleyha vurgulu.

Hani o kardeþ elinden itilmiþ, 

Yitirilmiþ. 

Kuyu naçar, 

Yusuf duâkâr, 

Kuyuda Yusuf, Yusufta kuyu. 

Suda Züleyha resmi,

Sitemkâr...

 

Gitme Züleyha, 

Gittikçe aþk - ý nâr oluyorsun, 

Yusufsuzluk yurdunda, 

Gün gibi soluyorsun. 

 

Yokum sevmeler Züleyha deðilse,

Yeryüzü bir Yusuf kuyusu, 

Kalmamýþ bir Züleyha nefesi, 

Bir Yusuf sevmesi. 

 

Gitme Züleyha, 

Gittikçe gülzar oluyorsun. 

Yusufsuzluk yurdunda, 

Gül gibi soluyorsun. 

 

Ey Züleyha! 

Sor yüreðine, 

Cesaretin varsa. 

Ýlk günden, son güne,

Sen kuyuda Yusuf musun?

Yusufta kuyu mu? 

Sen gittin,

Yeryüzü

Yusuf kuyusu...


Sosyal Medyada Paylaşın: