YÜREĞİME SAKLADIM SENİ

YÜREÐÝME SAKLADIM SENÝ
Gün görmemiþ kimsesizliklerim kederli,
Betonun hýþmýna satýlan gecenin aðlarýnda.
Bendeki dertler seninkinden de katmerli,
Þifasýný bekler, umut güneþimin þafaklarýnda.
Sevdam aðlasa da cemreden uzak kalmýþ yolcusuna,
Belki de buluþma v/akitleri, sütbeyaz kefenin duvaklarýnda.
Sayýlý gün çabuk geçer,
Gel sende say günlerimi.
Ömür; göz açýp kapayana dek biter,
Geriye getirebilir misin dünlerimi.

Ya beyaz ol kirlenmeye mahkumca
Ya da benim gibi karalar baðla,
Yürek maðdurlarý gibi suçlanmýþça.
Sende býrak vuslatý mahþerin sýrtýna,
Çok yaþat bu dünyada býraktýðým hüzünlerimi.
Gelirken beraberinde getir,
Gözlerinden kaçýrdýðým bakýþlarýmý,
Ve sevda yolundaki yokuþlarýmý.

Gün bitimindeyim;
Garip geldim, garipte gideceðim.
Beni anlayan dostlarýmýn omuzlarýnda.
Bir musalla lahzasý seçtim dünyaya bakmak için,
Gül iþvesindeyken, bülbül hâlâ vuslatýn zârýnda.

Toprak “gel benim özüm” diyerek aðzýný açmýþ,
Belki uyutacak belki de yutacak beni.
Uyutsa da yutsa da bundan sonra fark etmez,
Çünkü; yüreðime sakladým seni.
Sen gülüm dersen,
Makberimin topraðý bile baðrýmdan bitirecek seni.
Unutma……unutama...

Metin HANLIOÐLU- SÝVAS
Sosyal Medyada Paylaşın: