Senin çelme taktýðýn yerden baþlýyorum hayata. Sadece acým bin kat daha fazla.... Umutlarým dipsiz kuyularda... Artýk hayal kurmuyorum mesela.. Özlemlerin biteceði günlere dair umut tomurcuklarý yeþertmiyorum. O çok sevdiðim þarkýdan da oldum sayende, müzikle de aram açýldý anlayacaðýn.. Tüm þiirlere küstüm mesela, yazmýyorum da. Kalemi rafa kaldýrdým, kýyamadým kýrmaya.. Ýdam sehpasýndaki suçluya bile son arzusu soruluyor da, sen ne cüretle günahsýz hayatýmýn kýyýsýndan hafif bir esintiyle geçtin hesapsýz sorgusuzca... Þimdi çekip gittin ya aklýn sýra, Gözlerin aklýmdayken "gitmek mi" diyorsun sen buna.......... Can Çalýþkan 07/09/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.