EY MERHAMET

Dolmuþ miadý para misali kalplerden,
Kaldýrýlmýþsýn tedavülden, ey merhamet.
Ýnsanlýk sevgisiyle dolu sinelerden,
Kazýyýp atmýþlar zerreni, ey merhamet.

Kurutmuþlar kökünden doðan bebek hasret,
Arttý tansiyonlar düþmüyor hiç hararet,
Kalmadý vatandaþýmda mertlik, cesaret,
Çoktan defnedilmiþ cenazen, ey merhamet.

Rol deðiþti atadan evlat tecrübeli,
Karýþtýrdýk birbirine akýllý, deli,
Patlayacak bombayýz hep çekilse teli,
Konuþur aðzý olan, sensiz ey merhamet.

Silinmiþsin tabiatýn her zerresinden,
Görmez gönül gözü sevmeyen yüreðinden,
Kalmýþýz mahrum büyüklerin þefkatinden,
Vermedik seni neslimize, ey merhamet.

Olmazdý kavgalar aramýzda olsaydýn,
Olurdu huzur zemzem gibi sunulsaydýn,
Gündüzler bitmezdi gül olup kokulsaydýn,
Karanlýk gece, sensiz dünya ey merhamet.

Gözlüyor yolunu yerde gezen karýnca,
Yaþasa herkes insan gibi kararýnca,
Anlaþýlýr yokluðun sokakta yatýnca,
Yoktur tadý, tuzu dünyanýn ey merhamet.

14/06/2006


Sosyal Medyada Paylaşın: