ilk topraða adým atan vardiyadaydým elimde on suhuf
küçük bi bahçe ve küçük bi bahçe arasýnda çocuk kelebeðin baþýný okþamak sevap kanatlarýný yolmak günah güneþi doðurmak her sabah pencereden ve batýrmak her akþam canýna canýna üç kul hü bi elham bi elham bi ihram bi kapl kriz çýkartýyor ortalýk toz duman
ah nasýl da kesiyor insan uykusunu düþlerinin ortasýndan
oysa gelirken yanýmýza almýþtýk allahýmýzý herkes sýmsýký saklýyor þimdi birbirinden birileri sürekli çaðýrýyor sofrasýna suyun ve ekmeðin hatýrýna doyuyor insan
kuþlarý ve tirenleri ve cezayirli menekþeleri kendinden geçerken gördüm hoþ istemiyordu onlar da bilenmeyi ama çýðlýk ve düdük ve isyan kokuyordu anneler sütlerini kesti
kan gövdeyi götürdü nicedir haber yok toprak sürüldü apar topar dörtnala giderken tavsadý kýsrak baþý yeminli hempalarla marþlarda düzen yok deniz bildiðin dalgada
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.