GÜNEŞ
Kayýp gitsede avuçlarýmda þu kýsacýk zaman.
Gurbeti bir süredir býraktým ardýmda .
Hayalimdeki evdeyim ben ve güzel gözlü cerenlerim.
Çöl rüzgarlarýna verdim ,gerçek olmayan tüm vaadleri.
Herþeye sil baþtan yeniden baþladým.
Aylardan Eylül,
Balkondan izliyorum muhteþem doðayý
Güneþ incirler arasýndan yavaþ yavaþ batýyor.
Yemyeþil sýra sýra aðaçlar var .
Karþýda dut aðacý dökmüþ bütün yemiþini ,
Yeþil görüntüsüyle ruhuma bir serinlik sunuyor.
Açmýþ boncuk dolu aðzýný incirler öpüyor sýcak güneþi .
Cerenlerimin gülüþleri ise dolaþýyor evin her yerinde .
Meltem rüzgarlarý mýsýr yapraklarýyla dalga dalga , dersin yeþil bir deniz .
Güneþ usulca tarýyor mýsýrlarýn kâhkülünü
Bir güzellik bir huzur damlasý süslüyor mavi umutlarýmý güzel yarýnlara.
Hayata yeþil bir pencereden bakýyorum , özgürce .
Oysa gurbette,
Mendil satan yorgun bir çocuðun gözleriydi gözlerim , þimdi ise yeþil .
Bin Þükür dökülüyor dudaklarýmdan bu eþsiz güzelliklere .
nur/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.