Önce gönlünden, sonra sözlerinden Usul usul gözlerinden ve ellerinden vazgeçtim Artýk hayallerim aðýr gelmiyor, çünkü sen yoksun Sabahlarým geceden kalma deðil, gecelerim artýk sessiz hiç deðil Ben sensizliðin bedelini çoktan ödedim, bu vebal deðil, ah hiç deðil
Bir yara gibi onca zaman kanayýp durdum, kan diye aktým Kanadým sustum, kanadým küstüm, kanadým ama bir türlü duramadým Oluk oluk, bardaktan boþalýrcasýna ve her saniye gidiþinden sonra kanadým Ödedim gidiþini, ödedim sensizliðin bedelini. Artýk acýtmýyor yokluðun canýmý Artýk vazgeçtim gidiþinden, sessizlikten. Aldanma suskunluðuma! Susmalarým gidiþine yas deðildir, gözyaþý hiç deðildir Hani konuþursam kelimelere yazýk, edebime yazýk Sustum! Sadece edebimden sustum…
Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.