ÝNSANLIK PINARINDAN! Bir kurþun. Alýrken bir can. Ateþ düþer ocaða, Baþlar; Feryat, Figan. Deme! Kardeþim deme. Bir ölümle baþlar. Benim yüreðim de ki bu isyan. . Ateþin düþtüðü Benim öz gandaþým can. Empati kur! Düþün, Düþün sen de bir an. Seni, Malýný, Canýný Mehmetler deðil mi koruyan? . Bak Analar, Bacýlar hep aðlayan. Çocuklar deðil mi? Boynu bükük kalan. Kýrýla kolun. Kýrýla elin. Sevgiye, Kardeþliðe, Ýnsanlýða kurþun sýkan. . Anlamadým. Nedir niyet? Nedir gayen? Ýnsan öldür. Asker, Polis, Hizmet eden þehit. Zulmeden, Zulüm bulur. Bil ki; ALLAH þahit. . Olma piyon! Birliðime, Dirligime düþman. Ey kardeþ dediðim. Benimle ayný safta duran. Örnek deðil mi sana? Suriye, Irak. Halk param parça, Periþan. Çiçekle mi gelsin. Sensin Silahý sýkan. . Ölüm haberi kötü. Sanma; Sevinmem, Sevinmez insan. Yürek yangýn da. Yüreðim inan ki pür yan. Ocaklarýn söne! Ülkeme, Vatanýma oyunlar kuran. Olur mu Allah/ým? Olur mu bunlar insan. . Mayamýz belli. Özümüz o toprak hamurdan. Varlýktan Ölüme dek; Hep BEN dedik. Dedik; Nefis þeytan. Ýnsan geldiðimiz kainat/dan. Su içemedik hiç. Ne insanlýk. Ne de sevgi pýnarýndan. Kusura bakma Erol sen. Sende ayný Kendini Ýnsan sanan. Erol AVCI 10.09.2015 saat:14:45 sayfa:843
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erol Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.