AĞLIYOR KALBİM
AÐLIYOR KALBÝM
Sabahýn kör karanlýðýnda gözlerim dalmýþ ruhum uzaklarda
Düþüncelerim beni almýþ götürmüþ sessiz daðlara
Þafakla doðan güneþin sýçaklýðý okþuyor tenimi
Süküt içinde ruhum Bedenim ve ziðnim tatmin
Soruyorum kendime o zaman niye aðlýyor kalbim
Ansýzýn büyük boþluk his ediyorum kaným çekiliyor
Akþam ve gecenin soðuðunda çiy gibi ter döküyorum
Hatýralar kasýrgalar yaratýyor gene hafýzamda ve sel..
Düþüncelerimin içinde çýrpýnýyorum boðuluyorum sanki
Yeni doðan güneþin sýcaklýðý okþuyor tenimi
Sorðuluyorum kendimi Hatýralar niye aðlatýyor kalbimi
Keþke diyorum keþke eðrilmeseydimde dik kalabilseydim
Haykýrsaydým avazýmýn çýktýðý kadar Neden Neden Neden
Ve kos kocaman nedeni olmayan sessizlik Sorabilseydim
Beynimin içine arýlar kovan kurmuþ Kelebekler ise karnýmda
Ruhumu camur aþkýmý kerpiç yapýp temel atmýþtým hatýramda
Kireçle bembeyaz boyadýðým dünyamýzýn duvarlarý yýkýlmýþ neden
Göz yaþlarým kurumuþ olabilir ama Kalbim aðlýyor içi içinden
Erol
10/09/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.