Dün gibi
Her anýmda yanýmda, hatýrýmda sen varsýn,
Iþýldayan gözlerle, sanki bana bakarsýn.
Dudaklarým ismini anarken hece hece,
Þu sevdalý sinemi, hasretinle yakarsýn.
Gecemin mehtabýsýn, gündüzümün güneþi,
Senin ile var olur, yaþamýmýn hevesi.
Çektiðim acýlarla sýzlasa da yüreðim,
Daðýtýr efkârýmý, gül yüzünün gülmesi.
Sanki gerçekmiþ gibi, uzatýrým elimi,
Tutmak için savrulan saçlarýnýn telini.
Hayali bile güzel, varsýn bu bir düþ olsun,
Açarým kollarýmý, sarmak için belini.
Gözlerimin önünde, canlanýyor, gün gibi,
Özgürlüðe susamýþ, çilekeþ sürgün gibi.
Bir masanýn baþýnda, çözülürken þifreler,
Eteðimden taþlarý, döküyorum, dün gibi.
Gerçek þu ki, diyorum; benim gönlüm var sende,
Farkýna varamadan, olmuþum sana bende.
Ama bil ki güzelim; bu günahýn tüm suçu,
Sol þakakta gizlenen, belli belirsiz bende.
Mazideki sohbeti, hüzünle anýyorum,
Kendimi o bahçede, seninle sanýyorum.
Heceler ukde olup, týkanýrken dizemde,
Yudum yudum aþkýný, içerek kanýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.