YALNIZ BANA MI
Ey benim güneþim, yýldýzým, ay gibi parlayaným.
Iþýðýn elleri aydýnlatýrken, karanlýðýn yalnýz bana mý?
Kaç zamandýr hasretinden mustarip, hasta bu gönül,
Tüm dertliler varlýðýnla þifa bulurken,
Yokluðun yalnýz bana mý?
Ey benim sevincim, mutluluðum, baharým olan sevgilim,
Âleme yaz gelmiþken,
Gönlümdeki þu fýrtýnalar bana reva mý?
Sýcaðýnla kâinatta çiçekler açýp,
Kuþlar dahi yuva kurmuþken,
Kuru bir dala dönmüþ gönlüme,
Dondurucu soðuðun reva mý?
Her kiþi yüce gönlünden gelen iltifata nail olurken,
Sessizliðin, suskunluðun söyle yalnýz bana mý?
Aþkýn tarifi de adý da sen olmuþken,
Sensizliðim, yalnýzlýðým þu gönlüme reva mý?
Yüzünü görenin, yüzü gülerken,
Çatýk kaþlarýn, kýzgýn bakýþlarýn yalnýz bana mý?
Tek bir sözünle dört bir yana mutluluk saçarken,
Söyle; hüznün de, kederin de yalnýz bana mý?
Ey benim ömrümün sultaný sevdiceðim,
Affýn, hoþgörün baþkasýna da;
Hiddetin, þiddetin yalnýz bana mý?
Kul, köle oldum diye senin emrine,
Susma söyle ne olur,
Ettiklerin bu garip gönlüme reva mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.