gerçeði kabul etmeme zorunluðumuz var gibi tersten esse de zaman, bilsekte bir iþe yaramýyor yalan, ne eylersin iþte ismimiz insan, her þey iþine geldiði gibi yýkýlsa da dünyan...
çaresizliði kýlçýk kaçmýþ umuda, yaðmurlar yaðsada çöllük hat safha da, gönüller yasta hüznün en üst katýn da, cana canan derken bile þüphe götürmezler daraðacýn da...
soluk ver desem de vermezsin ey zalim, sanki her an hazýrmýþsýn gibi olmaya katilim, sevmek olsa da dermansýz derdim, yine de hediyem olsun sana son nefesim...
aklýn da olsun hep varsam varsýn yoksam yoksun, ikilem içinde kalmýþ sanma ki kulun, teslimiyeti en büyük suçu esaretin kendisini kaybetme uðruna bile selametin...
karalar bulanmýþ tüm zindanlara, kah orada kah burada kah yokluklar da, belki alkýþ tutuyorsun en büyük kahkahalar da, unutma ki insanýz biz satarýz hiç ummadýðýn bir an da.....
(Berlin,10.09.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.