Kalabalıklar
ayak bilekleri baldýrlarýndan ince kalabalýklar
kýrmýzýnýn uçuk aðýrlýðýný kaybediyor resmedilen
ben insan soyunun yalnýzlaþtýðý senim
kavuþa bildiðim ferahlýk öyle uzun ki
kalkanlarýný güneþe örten hiç bir þey burada yaþayamaz
desem de
inilti bir uyku halinin bozulmamýþ yataðýnda
uyanan suyun gürültüsüyle karýþýyor topraða
anlý beyaz perdelere deðen beyaz bir oyun bu
yaný baþýmda duran kýbleye sorun
giderecekler sonsuzluðu
yalan anýtlar ilkeleri ile dövüþüyor
bilinmezliðin tavan yaptýðý eski sahillerde
bir birimize bakýp dalgalara yalvarýyoruz
kararýyor hava basit gecelerde
hayatla aramýza bir kaç dakika giriyor
öyle çok dal vermiþ bir aðacýn yapraðý deðiliz
suyun güneþe doyduðu
ve bulutlara saklandýðý hayaliz biz
ölüler çürümüþ aynalara karamsarlýklar asýyor
eðer deðiþmeden ayný sözleri söylemeye kalkýþýrsam
sakýn yanlýþ anlamayýn beni
tutsak olan varlýðýyla övünüyor
aðzým çürük diþleriyle sýrýtýyor avluya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.